Publiczne Liceum Ogólnokształcące nr III z Oddziałami Dwujęzycznymi im. Marii Skłodowskiej - Curie w Opolu

 

Aktualności


Pierwsze „doniesienia” konkursu Patroni Roku 2022

Pierwsze „doniesienia” konkursu Patroni Roku 2022 -  Państwo Wickiewiczowie z bieszczadzkich wakacji.

 

Zaczynamy więc od IGNACEGO ŁUKASIEWICZA

Wędrując w lipcu przez Podkarpacie, natknęliśmy się na liczne ślady przemysłowej eksploatacji ropy naftowej. Trudno uwierzyć, że Sądecczyzna w XIX stuleciu stała się „galicyjskim teksasem”, a właściwie dzisiejszy Teksas zawdzięcza swą gospodarczą potęgę narodzinom przemysłu naftowego w Galicji. Nowatorskie inwestycje spółki trzech Polaków, Tytusa Trzecieskiego, Karola Klobassy-Zrenckiego i najbardziej znanego z nich Ignacego Łukasiewicza, zmieniły historię świata. W mikroskali wpływały losy wielu podkarpackich miejscowości i ich mieszkańców.

W Uhercach Mineralnych, jednej z najstarszych bieszczadzkich osad, miejscowa ludność od lat korzystała z wody źródlanej nazywając ją „świętą wodą”. I choć już w połowie XIX wieku miejscowy dziedzic podjął decyzję o wykorzystaniu występujących tutaj źródeł mineralnych do celów leczniczych, to działalność uzdrowiskowa przegrała z wydobyciem ropy naftowej. W najlepszych latach, pozyskiwano tu 25 ton tego surowca dziennie, zapominając o profitach płynących ze świadczenia turystycznych usług.

Dzisiaj w Uhercach nie ma śladu po górniczej świetności, wypompowano ostatnie krople ropy. Za to, po linii kolejowej można wyruszyć jedyną w Polsce rowerową drezyną, a w pochodzącym z początku XX wieku budynku szkoły zapoznać się można z ginącymi zawodami. Warto, bo w czasie profesjonalnych warsztatów, samodzielnie utoczysz garnek, napiszesz pozdrowienia według zasad przedwojennej kaligrafii, czy nauczysz się wypiekać tradycyjne proziaki w wiejskim piecu. Na szkolnym dziedzińcu tkwi wiekowy kiwon, czyli żuraw pompowy, służący do tłoczenia ropy ze złoża, będący dziś turystyczną atrakcją.  

Szkolną ścianę w Uhercach zdobią pięknie wykaligrafowane słowa Ignacego Łukasiewicza:

„Człowiek na świecie jest jak żołnierz na warcie, dopóki żyje, pracować musi, a co zapracuje, tego do grobu nie zabierze; przyda się to dla innych ludzi.”

Na naszych oczach historia zatacza koło, o czym warto pamiętać w 200 rocznicę urodzin niezwykłego wynalazcy.

Ta strona korzysta z plików cookies w celu realizacji usług. Możesz określić warunki przechowywania lub dostępu do plików cookies w Twojej przeglądarce.