W tym roku obchodziliśmy dwudziestolecie międzynarodowych obozów młodzieżowych, których celem są prace pielęgnacyjne na cmentarzach znajdujących się na terenie Centralnego Muzeum Jeńców Wojennych w Łambinowicach. Nie jest to jedyny cel naszych spotkań. Podczas prac przy mogiłach mogliśmy poznać historię tego miejsca. Zastanowić się nad tragicznym losem, bardzo często naszych rówieśników, którzy ginęli podczas kolejnych wojen.
Tegoroczny obóz odbywał się pod trzema hasłami:
Uczyć się z przeszłości dla przyszłości.
Praca dla pokoju.
Pojednanie nad grobami.

Wzięli w nim udział młodzi ludzie z Niemiec, Polski i Ukrainy. Bardzo szybko nawiązała się między nami nić porozumienia. Wspólna praca, zabawy integracyjne i ciekawy program rekreacyjny spowodował, że wiele znajomości jest nadal kontynuowanych. Organizatorzy obozu, Opolski Kurator Oświaty, Polsko-Niemiecka Współpraca Młodzieży oraz Niemiecki Ludowy Związek Opieki nad Grobami Wojennymi zorganizowali nam wyjazdy do Wrocławia, Krakowa, Kopalni Soli w Wieliczce oraz Muzeum Auschwitz-Birkenau. Oczywiście był też czas, aby pokazać obcokrajowcom piękne i ciekawe miejsca w Opolu.
Bardzo cieszył nas też fakt, że mogliśmy uczestniczyć w spotkaniu w Urzędzie Marszałkowskim oraz być na grillu u Pani Konsul RFN.
    Dużo czasu poświęcaliśmy przygotowaniom do najważniejszego punktu tegorocznego obozu, czyli do Święta Pamięci, które odbyło się 12 sierpnia. Rozpoczęło się otwarciem wystawy w Urzędzie Marszałkowskim w Opolu pt .„XX lat Międzynarodowych Obozów Młodzieżowych w Łambinowicach”, następnie wzięliśmy udział w seminarium „Wspólna pamięć, wspólna przyszłość. W dwudziestą rocznicę Międzynarodowych Obozów w Łambinowicach.” Kolejnym miejscem obchodów było Centralne Muzeum Jeńców Wojennych w Łambinowicach, gdzie odbyły się uroczystości pod pomnikiem głównym. Odczytaliśmy w trzech językach „Apel o pamięć”, odśpiewany został Hymn państwowy, wiele znamienitych osób wygłosiło przemówienia. Wszystko to odbywało się w uroczystej asyście wojskowej.
    Forma obozu młodzieżowego, jako metoda edukacji okazała się niezwykle skuteczna. Wpłynęła ona w dużym stopniu na wzrost naszej świadomości odnośnie okrucieństw wojny oraz konieczności pojednania. Możliwość kontaktu z historią poprzez pracę przy grobach skłoniła nas do refleksji nad ważnymi problemami współczesnego świata. Dlatego też konieczne jest rozpowszechnianie takiego sposobu kształcenia, gdyż przynosi on dużo lepsze efekty od tradycyjnych procesów wychowania.
    Dwutygodniowy czas obozu minął bardzo szybko. Smutno było się żegnać z nowo poznanymi kolegami i koleżankami. Całe szczęście nowoczesne środki komunikacji pozwalają na nieograniczony kontakt. Obiecaliśmy sobie, że jeśli będzie taka możliwość, to spotkamy się na obozie za rok.


Mateusz Wagner