JAN FRANCISZEK ADAMSKI

RAPORT Z UCZESTNICTWA W 81 MIĘDZYNARODOWEJ SESJI 

EUROPEJSKIEGO PARLAMENTU MŁODZIEŻY  EYP

DUBLIN-BELFAST, 4-13.03.2016

 

 

Na 81 Międzynarodową Sesję EYP (Młodzieżowego Parlamentu Europejskiego) zakwalifikowałem się we wrześniu 2015 r.  czasie Narodowej Sekcji Selekcyjnej we Wrocławiu, w której uczestniczyłem wraz z Tomkiem Biernackim, Natalią Szewczyk i Maciejem Kowalskim. W czasie czterodniowej konferencji pracowaliśmy wraz z 15-osobowym komitetem nad zagadnieniami energii odnawialnej pod okiem komisji sędziowskiej z organizacji. Na Zgromadzeniu Generalnym ostatniego dnia ogłoszony został ich wybór, w wyniku którego znalazłem się wśród delegatów na Sesję Belfast-Dublin.

 

Jako część polskiej delegacji zostałem przydzielony do Komitetu Spraw Zagranicznych Unii Europejskiej – AFET I. Tematemprac mojego komitetu było zaangażowanie Unii Europejskiej w konflikt pomiędzy Izraelem i Palestyną. Naszym opiekunem został Dan Brown – Senior Researcher w Parlamencie Brytyjskim i jednocześnie wiceprezydent Sesji. W skład komitetu wchodziło 12 delegatów m.in. z Holandii, Estonii i Austrii. Pojawiły się nawet delegacje z poza Unii Europejskiej – Rosji, Ukrainy i Gruzji. 

 

Pierwszy dzień konferencji spędziliśmy natak zwanym Teambuildingu, poznając się nawzajem i przyzwyczajając się do wspólnej pracy. W ciągu następnych trzech dni współpracowaliśmy jako komitet tworząc naszą rezolucję. Klimat panujący w komitecie był znacznie luźniejszy niż ten charakterystyczny dla MUN’ów, nacisk postawiony był w większym stopniu na współpracę i wymianę poglądów niż na konfrontację. Dzięki temu dokument nad którym pracowaliśmy uwzględnił znacznie szerszy zakres poglądów i w większym stopniu odzwierciedlał pojedyńczych członków komitetu, utrudniło to natomiast wzajemną krytykę. Przygotowanie merytoryczne do konferencji nie było tak ważnym czynnikiem jak to zwykle bywa - choć większość delegatów zebrała dostateczną ilość wiedzy o temacie, w trakcie konferencji byliśmy zaopatrzeni w dodatkowe materiały informacyjne, w tym raporty prasowe dotyczące bieżących wydarzeń w Izraelu.

 

Trzeciego dnia pracy w komitetach uczestniczyliśmy w tak zwanym CommitteeSwap’ie, w czasie którego udaliśmy się do innych wybranych komitetów i mieliśmy okazję dołożyc swój wkład do ich rezolucji. Moim wyborem był komitet SEDE, zajmujący się handlem bronią kluczowym dla relacji UE z Izraelem, oraz AFCO II – komitet którego zadaniem było wypracowanie strategii reagującej na rosnące zagrożenie tzw. Brexitu. Pozwoliło to nam nie tylko na poszerzenie horyzontów i udzielenie się w dyskusji na temat odmiennych tematów, ale także na lepsze uwzględnienie kontekstu naszego problemu w rezolucji. 

 

W programie konferencji znalazło się poza pracą parlamentarną wiele wydarzeń kulturowych. Uczestniczyliśmy m.in. w Eurovillage – swoistej wystawie kulturalno-kulinarnej przedstawiającej poszczególne kraje, których delegacje uczestniczyły w sesji, czyCeili Night, czyli wieczorze z tradycyjnym Irlandzkim tańcem. W trakcie tworzenia rezolucji miał miejsce  bankiet w Muzeum Titanica w Belfaście, podczas którego prezentowaliśmy zagadnienia nad którymi debatowaliśmy członkom innych komitetów. Otwarcie konferencji odbyło się w pięknym, historycznym  budynku ratusza Belfastu, a uświęcił je sam Lord DeputyMayor of Belfast Guy Alderman Spence.

 

Finałem głównego programu sesji było dwudniowe Zgromadzenie Generalne, w trakcie którego każda z rezolucji poddana została dyskusji i głosowaniu. EYP wprowadziło dość innowacyjne rozwiązanie – GA Statistics, stronę internetową na której można było na bieżącą uzyskać informacje dotyczące aktualnie przebiegających dyskusji, głosowań i wzniesionych pytań. Kilkakrotnie brałem udział w dyskusji w trakcie zgromadzenia, także w obronie rezolucji mojego komitetu. Niestety, w trakcie głosowania nasza rezolucja upadła stosunkiem głosów 94 do 95. Mimo to, uznaliśmy tydzień który spędziliśmy razem jako komitet za stuprocentowo udany. 

 

Udział w  Międzynarodowej Sesji Belfast-Dublin był dla mnie niepowtarzalnym, nieocenionym doświadczeniem. Poznałem ludzi z całej Europy, podobnie jak ja zainteresowanych bieżącymi wydarzeniami, dążących do lepszej przyszłości kontynentu i wraz z nimi debatowałem nad problemami dotykającymi kraje członkowskie Unii Europejskiej. Razem dzieliliśmy się perspektywami na zagadnienia ważne dla naszych krajów i wzajemnie poznawaliśmy swoje kultury.