Klasa II a na konferencji o historii stosunków polsko-hiszpańskich w XX wieku

Dnia 19 października br. w Villi Academica Uniwersytetu Opolskiego odbyła się Międzynarodowa Konferencja Naukowa „Polska a Hiszpania. Z dziejów koegzystencji dwóch narodów w XX w.”
Całe przedsięwzięcie podzielone było na dwie sesje, których moderatorami wybrano dr. hab. Arkadiusza Adamczyka i dr. Dariusza Roguta. Pierwszą część spotkania rozpoczął wykład na temat Polaków, którzy brali udział w wojnie domowej w Hiszpanii. Prelegentem był dr Jan Ciechanowski – ciekawie opowiadający przedstawiciel Urzędu do spraw Kombatantów i Osób Represjonowanych. Nieznacznie mniejszy zachwyt wśród słuchaczy wzbudzili: dr Robert Majzner z Akademii im. Jana Długosza w Częstochowie i  mgr Bartosz Kaczorowski doktorant Uniwersytetu Łódzkiego. Najlepszym wystąpieniem tej części konferencji, okazało się wystąpienie ostatnie. Dr Dariusz Rogut (bez szeleszczących kartek i z pewnością w głosie) mówił niewątpliwie najciekawiej. Przemyślane teksty, zachowane normy czasowe, a wreszcie zrozumiały, poprawny (!) i przystępny dla młodzieży (którzy stanowili jednak zdecydowaną większość zebranych) język znacznie ułatwiły odbiór przemówienia.
Krótka, pełna kontrowersji dyskusja, przerwa na kawę i już na początku drugiej sesji zebrani zasypani są nadmiarem informacji. „Karlizm” jako myśl polityczna hiszpańskiego tradycjonalizmu w opracowaniu prof. dr. hab. Jacka Bartyzela jawił się jako temat najciekawszy, a już z pewnością najbardziej adekwatny do istoty spotkania. Była mowa o historii hiszpańskich nurtów politycznych i społecznych, charakterystycznych dla XIX i XX wieku oraz tego, jaki oddźwięk uzyskało to w światopoglądzie Polaków. Co prawda, pan Bartyzel zaprezentował encyklopedyczny styl mówienia, ale dla osób skupionych na temacie była to prawdziwa uczta intelektualna.
Prelegentami tej sesji byli jeszcze prof. Krzysztof Tarka, dr Arkadiusz Adamczyk i dr Patrycja Jakóbczyk-Adamczyk. Wystąpienia były równie dobre i z wielką radością mogę przyznać, że wszystkie zostały wysłuchane z niegasnącym zainteresowaniem.
Przejawami międzynarodowości owej konferencji były przemówienia, odczyty hiszpańskich historyków w ich ojczystym języku. I dobrze, bo jeżeli ktokolwiek miałby jeszcze niedobór wiedzy z zakresu historii, mógł się również dokształcić w dziecinie języka obcego. A już na pewno wszyscy zapamiętali, że muchas gracias znaczy bardzo dziękuję.
Uważam, że był to udany dzień. Każde, nawet najdrobniejsze zetknięcie się z nauką kształci, a takie wydarzenia, jak dzisiejsza konferencja tylko motywują do pracy przyszły kwiat polskiej inteligencji – uczniów LO III w Opolu!

Anna Maria Podyma
II a (społeczno-prawna)